JO15-1 sleept gelijkspel uit het vuur

Je kan trainen op tactiek, techniek, omschakeling en noem alle bestaande voetbaltermen maar op. Je kan je team optimaal voorbereiden op een wedstrijd, je kan ze de valkuilen van desbetreffende wedstrijd voorschotelen enz enz.

Wat je niet kan is trainen op inzet en mentaliteit. Dat is iets wat in je zit en wat je elke wedstrijd weer uit jezelf naar boven moet zien te halen.

Als je zelfs maar met 90% inzet aan de wedstrijd begint en de tegenstander heeft wel de mentale weerbaarheid om je met maximale inzet te bestrijden krijg je deze lakse instelling binnen de wedstrijd niet meer naar 100%.

Vaak kun je dan door surplus aan talent en technisch vermogen binnen de ploeg toch nog wedstrijden winnend afsluiten.

Tegen tegenstanders die gelijkwaardig aan je zijn, krijg je de deksel op de neus.

Als dan ook nog enkele van je bepalende spelers niet in de wedstrijd zitten en komen speel je dus een verloren partij.

Zo ook uit tegen Reeshof JO15-1. De ploeg waar we huis met 10-1 van wonnen en die thuis nog geen punt hadden verloren hadden niks te verliezen en kwamen voortreffelijk uit de startblokken. Hilvaria werd op het middenveld totaal overlopen en we kwamen geen moment onder de immense druk van Reeshof uit. Het was aan Duncer (Haalde samen met Jarno als enige normale niveau) te danken dat we niet op een grotere achterstand dan de 0-1 gingen rusten.

Na de rust ging de strijd gelijk op. Met enig fortuin hielden we achter de tent dicht en kwamen we zelf steeds beter aan voetballen toe.

Na de 1-1 van Mika werden we zelfs beter dan de Reeshof. Na een vlammend schot van de uitblinkende nr 9 van de tegenpartij op de lat kregen wij zelfs nog 3 open kansen om de winnende treffer te maken.

Dat zou te veel van het goede zijn geweest. 1-1 was een terechte uitslag maar had zomaar ook anders uit kunnen vallen.

Is dit het geluk van de kampioen? Zou zomaar kunnen want onze directe concurrent verloor uit bij Gudok zodat we zelfs na deze slechte wedstrijd een punt zijn uitgelopen.

Jacob