Hoofdklasse Avonturen A1: Zwaluw VFC - Hilvaria 1 - 3

​Toch weer wat sfeer en schwung in het elftal na een 2-tal overwinningen in de 2 laatste wedstrijden, uit tegen Heeze en thuis tegen NOAD. Nu dan uit tegen het Vughtse Zwaluw VFC, met op de tribune - de niet te vermijden - Pierre van Berkel.

Niet opgesteld: de geblesseerden Menno Schellekens en Majid El Faroughi, naast de andere reserves Daan van Asten en IbanLibregts, samen met zijn neefje Stijn. Ook Libregts. 

Een wat aftastende begin van de wedstrijd, maar dan toch weer redelijk snel de eerste score na 7 minuten. Aanvoerder Sem legde aan, bedoelde de rechter bovenhoek maar het was de linker onderhoek waar de bal rustig binnen rolde. 

Verder niet veel bijzonders in de eerste helft. Al moest keeper Boet van Gorp in de 20e minuut resoluut ingrijpen. Wat dan ook bekwaam geschiedde. 

Enkele minuten later wist spits Teun Maas nog een keertje aan te leggen. Aan de andere zijde was het wederom enkele minuten later Nick van de Wal die een Zwaluw aanvaller ongeveer door het midden hielp met resoluut ingrijpen. Daar ben je tenslotte ook verdediger voor. De licht verdiende gele kaart werd door de goed leidende scheids in de zak gehouden. Die was niet aangesteld om de KNVB te spekken. 

Naast deze forse ingreep bleef de wedstrijd toch wat matjes. Zwaluw VFC wist geen echte vuist te maken, en Hilvaria koesterede de voorsprong. Op naar de koffie voor de rij – ouders en thee voor de spelers. 

Snel na rust, weer enkele minuten, wist Max van Raak naar Dorus van Trier op rechtsbuiten te passen. Uit de voorzet van Dorus wist aanvoerder Sem Hendriks weer uit te halen. Zo verwoestend dat hij geen tijd gehad kan hebben om te fantaseren dat de bal in de rechter bovenhoek zou belanden. Waarschijnlijk was het zo niet bedoeld geweest. 

Weer enkele minuten later was er voor – wederom - Sem Hendriks een levensgrote kans om de wedstrijd volledig op slot te doen. Vrij voor de keeper werd er echter niet verwoestend uitgehaald, maar minder fraai opzij gelegd voor de medespeler die nog niet echt in de buurt te vinden was. De bekende situatie waar een tegenstander weer wat moed uit put, en jawel, enkele minute de anschluss tor (om met de Duitsers te spreken). Zou het nu toch weer…. 

De kansjes voor Zwaluw namen toe, en de grote kans volgde ook. Het leidende trio Eric – Jurgen – Tinus legde vervolgens hun tactisch vernuft bloot. De wissel bestond uit Teun Maas te wisselen door Iban 'Langnek' Libregts. En Langnek deed zijn werk. Zijn eerste balcontact bestond uit het verlengen van de uittrap van Boet, waarmee –wederom – aanvoerder Sem Hendriks vrij voor de keeper verscheen. Bij gebrek aan meelopende medespelers deed Sem het maar zelf. Rustig rollend in de rechter onderhoek en de 1-3stand. 

De euforie bij het leidende trio, elkaar uitgebreid feliciterend met hun Gouden Wissel, kende geen grenzen. Daarop werden nog meer wissels doorgevoerd. Dorus eraf en Daan erin, Robin eruit en Stijn erin, maar de Gouden Randjes bleven uit. Tegendoelputen ook, dus dat was verder geen ramp. 1-3 eindstand, en de punten mee naar Beek. 

Een hele nette en belangrijke overwining. Het verzorgt de aansluiting bij de grote middengroep, met nog 2 wedstrijden in te halen. Met een elftal waar meer swing en zelfvertrouwen in zit. Met een scorende aanvoerder die opvalt met 3 doelpunten, maar nog veel belangrijker: gesteund door de stille krachten als Jesse van de Wal (die had nog moeten scoren, maar ja, verdediger…), Jur de Brouwer, Sander Swaanen en Robin van Gerven. Zonder stille krachten geen excellerende aanvoerders. 

Nu nog een fraai eind aan dit seizoen breien.