Hilvaria MO13-1 knokt zich knap terug

Maandagavond 25 september en de meiden mochten zich op gaan maken voor pas de 2e wedstrijd van het seizoen. Op verzoek van Bergeijk was de wedstrijd van afgelopen zaterdag verzet naar de maandagavond, al kwam dit Hilvaria MO13-1 ook niet heel erg slecht uit in verband met uitstapjes, weekendjes weg en blessures.

​Een uitwedstrijd in de avond is altijd een beetje een race tegen de klok, niet echt ideaal maar nog altijd veel leuker dan een zware training van Maarten.

Helaas waren Bregje en Pleun nog te geblesseerd om mee te doen, maar waren uiteraard wel aanwezig voor de mentale ondersteuning, het aanpappen met de scheids voor de wedstrijd en natuurlijk voor het vullen en het dragen van het kratje met bidons en de waterzak.

Iets over 19:00 uur werd er afgetrapt tegen Bergeijk MO13-1, één van de sterkere tegenstanders in de najaar competitie, die al wel 3 wedstrijden in de benen had. Ondanks de niet ideale voorbereiding begon Hilvaria MO13-1 heel brutaal aan de wedstrijd en had al binnen 3 minuten op een 2-0 voorsprong kunnen staan.

Helaas stond het vizier nog niet op scherp. En meestal krijg je dan zelf de deksel op de neus. Ondanks een eerste waarschuwing van Bergeijk met een razendsnelle uitval die net voorlangs ging, stonden de meiden, de meegereisde supporters en de coaches van Hilvaria MO13-1 nog binnen 20 minuten beduusd tegen een 3-0 achterstand aan te kijken. Hoewel de bal de meeste tijd op de helft van de tegenstander te vinden was geweest, was het dus na 4 snelle uitvallen van Bergeijk dus 3x bingo. Uiterst effectief, al moet ook gezegd dat het verdedigend het er nog niet helemaal top uitzag bij Hilvaria.

Er is dus nog wat werk aan de winkel op de training voor de trainers/coaches, al blijft het natuurlijk heel moeilijk om op de middellijn te verdedigen tegen hele snelle aanvallers.

Gelukkig lieten de meiden de moed niet zakken en schoot Nino (Nienke van Dal) na een mooie aanval via Esmee en Tess net voor de rust de 3-1 binnen.

Na de rust gingen de meiden vol overtuiging op zoek naar de aansluitingstreffer, al bleek de laatste vrouw van Bergeijk een echte sta in de weg te zijn. Halverwege de tweede helft viel het balletje eindelijk een keertje goed en haalde Esmee snoeihard uit in de korte bovenhoek, 3-2 de aansluitingstreffer. Nu op zoek naar de gelijkmaker, al bleef het oppassen voor de snelle uitvallen van Bergeijk. Al had de verdediging van MO13-1 de tweede helft goede grip op de aanvallers, toch lukte het de spits van Bergeijk een minuut of 5 voor tijd er een keertje tussendoor te glippen. Alleen op weg naar onze keepster Madelein, al dromend van de 4-2 had de spits echter geen rekening gehouden met onze Mirte. En eerlijk gezegd had niemand daar nog rekening mee gehouden. Na een sprint van zeker 60 meter en met zeker 15 meter achterstand in het begin werd de spits nog voor het keepersgebied ingehaald en vakkundig van de bal gezet. Daphne Schippers is er niets bij.

Oeps de genadeklap was niet uitgedeeld, maar nog steeds de 3-2 achterstand

De laatste 5 minuten steeds wanhopiger op zoek naar de gelijkmaker, langzaam vloeide de krachten weg. Bergeijk dacht zich al op te kunnen te gaan maken voor de eerste overwinning in de najaar competitie. Daar dacht Mirte echter heel anders over. Met haar laatste krachtinspanning, een solo waarbij Mirte zich voorbij 3 tegenstanders wist te worstelen, schoot ze beheerst in de allerlaatste minuut de verdiende 3-3 binnen.

Een waar compliment voor de meiden, die zich na een 3-0 achterstand niet uit het veld hebben laten slaan en op karakter een puntje overhielden aan deze wedstrijd.

Misschien had er zelfs wat meer ingezeten, maar we klagen niet.

Op naar zaterdag waar de volgende zware thuiswedstrijd tegen FC Eindhoven wacht. Hopelijk zijn dan Jet en Nienke van den Berg, die vandaag geblesseerd uitvielen, weer voldoende fit om mee te doen, anders wordt de spoeling dun.

Tot zaterdag. We kunnen jullie support goed gebruiken en de meiden verdienen ook veel publiek langs de lijn!