HILVARIA D3 ongeslagen…… 2e!?

Afgelopen dinsdagavond 19 april stond voor Hilvaria D3 de kraker tegen VOAB D3 op het programma. De laatste competitiewedstrijd van het seizoen tussen 2 ploegen die met evenveel punten samen bovenaan stonden…. Hoe spannend wil je het hebben? Het doelsaldo van VOAB was licht beter (+5), dus winnen in Goirle was noodzakelijk om de kampioensvlag te kunnen hijsen. Om 18u werd er verzameld bij Hilvaria. Gespannen snuitjes, en niet alleen bij de spelers. In de auto 's richting Goirle was het stil, de spanning was voelbaar. Maar dan, het stoere groen-wit aan en na een geconcentreerde warming up om 19u klaar voor de strijd!

​Beginsignaal. Inmiddels heeft een hele schare aan ouders , opa's en oma's, vriendjes, broertjes, zusjes en 1 hond uit Hilvarenbeek zich aan de zijlijn verzameld om onze jongens hartstochtelijk aan te moedigen. Het spel golft op en neer en na een minuut of 10 op assist van Brik een beauty van een goal van Sjors. 0-1, maar het is nog lang. Kleine kansjes over en weer. Rust. Blijf voetballen jongens. Tweede helft, de druk van VOAB wordt groter. Keeper Koen redt ons een paar keer spectaculair. Aan de andere kant bal onderkant lat terug het veld in, bijna 0-2…. Nog meer Goirlese druk, langs de lijn inmiddels 3 geblesseerde wisselspelers. Hou vol jongens, paar minuten nog! Dan, toch nog de mokerslag. Uit een corner, kluts, 1-1……. Nog 3 minuten met de moed der wanhoop naar voren… dan klinkt het eindsignaal. Uitgeputte, droevige gezichten, het mocht niet zo zijn. Het is mooi en hard aan voetbal dat grote blijdschap en teleurstelling zo dicht bij elkaar kunnen liggen.

Maar soms zijn er wel eens wedstrijden dat je als coach een beetje het resultaat vergeet. Zelfs bij zulke wedstrijden en zelfs als je eigenlijk zelf niet zo goed tegen je verlies kan. Dat je geniet van wat je ziet en zo trots bent op de jongens. Gevochten als leeuwen, strijdend voor elke meter. Er was geen verschil meer in grootte van spelers of clubs. Onze jongens waren kerels, tackelend, gedreven duellerend, telkens onder de druk uit voetballend, de onsympathieke trainer van VOAB tot wanhoop drijvend. Het was net niet genoeg dinsdag en zo kan het dus gebeuren dat je na 10 wedstrijden met 24 punten ongeslagen met lege handen staat…. De handen leeg, maar met een opgeheven hoofd ! Koen, Jochem, Sep, Jens, Tijmen, Bart, Youri, Brik, Bram, Jelle, Floris, Sjors, Willem en Sven, jullie hebben het geweldig gedaan dit seizoen ! Najaarskampioen, klasse omhoog, het hele seizoen ongeslagen alleen in de kwartfinale van de beker na strafschoppen verloren. Maar vooral een echt team, met en voor elkaar door het vuur, dat in de loop van het jaar steeds beter is gaan voetballen. 'Voetbal is simpel, maar simpel voetballen is het moeilijkst dat er is' (JC). Bedankt jongens, het was een genot om jullie te coachen.

Mario, Wim, Twan, Jan