Hilvaria C1 staat als een huis

Zaterdag was SVSSS uit Udenhout het vierde slachtoffer op rij van de toenemende dadendrang van dit steeds beter wordend voetbal collectief. 3 – 1 winst.

​Het fundament staat als een huis. Of met de "wijze" woorden van zich nu nog "wijzer" wanende Jos van Pelt citerende: De as van het team is de spil van dit team. Zonder daarbij neerbuigend te doen naar de rest van het team.

Teun Leermakers en Rens van Raak zijn de steunpilaren achterin. Teun de stabiele met de week groeiende laatste man. Rens de frivole naar voren rennende voorstopper die met zijn (ook soms voor hem) onnavolgbare rushes de verdediging van de tegenpartij in verlegenheid brengt.

Max Abrahams en Gijs vd Brugge: de ruit op het middenveld. Na Max van rechtshalf te hebben gepromoveerd naar verdedigende midhalf vallen de puzzelstukjes in elkaar. Dit zijn van die toevalligheden in het voetbal die je niet kan coachen en of trainen maar ontstaan door toevalligheden of blessures. Hierdoor is Gijs beter gaan functioneren als nummer "tien" en ontpopt hij zich bijna wekelijks als koele kikker met het afmaken van die ene kans die hij krijgt.

Almer van Dooren. Deze Van SDO overkomende spits is een ware verrijking voor onze voorhoede. Kort wendbaar, makkelijk passerend en altijd gevaarlijk. Als hij zichzelf geen onmenselijke druk op zou leggen en gewoon uit zijn hart gaat voetballen kan hij een sensatie worden op de Bikse velden.

Grootste pluspunt deze wedstrijd was dat we nou eens een keer niet werden overbluft met fysiek geweld. Dat we zelf ook het nodige duw en trekwerk op ons geweten hadden. Daar schort het wel eens aan bij de jeugdelftallen binnen Hilvaria.

Het ruim opgekomen publiek heeft een goed collectief van Hilvaria gezien.Een dik verdiende 4 op een rij overwinning. Nu behoort zelfs een vierde plek in de eindrangschikking tot de mogelijkheden.

PFFF    wie had dat gedacht een wedstrijd of 5 geleden.

Jacob