Hoofdklasse Avonturen A1: Rood Wit Veldhoven - Hilvaria 1-8

De eerste wedstrijd in de Hoofdklasse werd door de A1 knap met 8-1 gewonnen.

Na de promotie van het afgelopen jaar, nu het echte werk. De competitie in de Hoofdklasse, meteen uit tegen het gerenommeerde Rood - Wit uit Veldhoven. Vanwege diverse vakantie- en Kindervakantieweek perikelen hadden de spelers nog maar twee trainingen en een halve wedstrijd in de benen, dus super getraind…. Niet echt. Daarbij is een half elftal van afgelopen jaar doorgestroomd naar de senioren, zeker niet de minsten. Dat heeft dan tot gevolg dat er aangevuld moest worden met een half elftal uit de B - jeugd. Altijd weer afwachten hoe de nieuwe instroom zich manifesteert. Al is het zo dat dit gegeven voor de andere verenigingen ook geldt.

De wijzigingen en nieuwelingen in het elftal: keeper Boet van Gorp (afgelopen jaar al enkele keren mee gedaan), achterin Daan van Asten, Robin van Gerven en Sander Swaanen, op het halfveld Dorus van Trier weer terug op het vertrouwde nest, en voorin Menno Schellekens. Op de bank dan nog Iban Libregts. Grensrechte Frans Schellekens als vervanger van de gestopte Ruud Hermans. Laatste man Nick van de Wal nog geblesseerd, en Mahid voelde zich niet helemaal lekker, allebei de gehele wedstrijd reserve.

De wedstrijd werd gelijk opgaand begonnen, met een licht veldoverwicht. Al in de 12e minuut wist Sem te scoren, vijf minuutjes later gevolgd door de eerste goal van nieuwe spits, de balvaste Teun Maas. Een riante positie, die alweer vijf minuten later minder riant werd door de tegengoal van Rood - Wit, na een klein foutje van keeper Boet. Die de rest van de wedstrijd vrijwel foutloos keepte.

Net voor de rust wist Teun Maas wederom te scoren, zodat met een redelijke comfortabel 1-3 voorsprong de kleedkamers opgezocht konden worden. Het had een duidelijk grotere voorsprong kunnen zijn, zoals leider Tinus Beekmans dat van mening was. Die boodschap was helder aangekomen bij Teun Maas, die enkele minuten na rust zijn derde van de dag wist te scoren. Weer enkele minuten later gevolgd door Dorus van Trier, die met een uiterst subtiele voetbeweging zijn tegenstander op het verkeerde been zette, en zeer gehaaid scoorde. Vervolgens kreeg Teun Maas zijn publiekswissel na het eerste kwartier van de tweede helft, en werd Iban Libregts in de voor hem volslagen vreemde positie van spits gezet. Dat was te merken, op de meest rare momenten wist Iban op de meest onlogische plekken te verschijnen, tot volle verwarring van alle overige spelers. Ook die van Rood – Wit. Binnen 1 minuut na zijn invallen wist Iban de tegenstander te verleiden tot het scoren in eigen doel, 3 minuten later gevolgd door een goal van Iban zelf, die toevallig een rebound van de Rood -Wit keeper tegen zijn lijf kreeg. De score opgetild naar 1-7, een zeer rendabele invalbeurt.

Het veldspel was ondertussen zeer verzorgd. Met Dorus van Trier als de Iniesta van Hilvarenbeek, werd er vrolijk tikkie takkie gespeeld op een wijze waar ze bij FC Barcelona jaloers op zijn. Al speel je tikkie takkie altijd met meerdere spelers, Sander Swaanen, Max van Raak, Robin van Gijsel en Menno Schellekens weten tikkie takkie ook uit te voeren. Rood – Wit liet het ook gebeuren bij deze onoverbrugbare achterstand.
De 1-8 in de voorlaatste minuut, weer van de voeten van Sem, was verder goed voor de statistieken. Een grandioze uitslag die vooraf niemand voorzien of verwacht had. Geflatteerd was de uitslag ook niet eens, al moet ook gesignaleerd worden dat dit Rood-Wit niet de lastigste tegenstander van dit seizoen zal worden. Enkele supporters op de overdekte tribune begonnen al te morren dat dit elftal te laag is ingedeeld. Niet over zeuren, gewoon lekker meedraaien.

De echte waarde van deze overwinning zal pas over 6 tot 8 wedstrijden bepaald kunnen worden. Het eerste gewin is kattengespin en de eerste zwaluw maakt nog geen lente, we kennen deze gezegdes.